Jest takie ryzyko, że ziarno słowa Bożego pada na nie najlepszy grunt naszych serc. Potrzeba znaszej strony sporego wysiłku iwytrwałości, żeby do swego życia słowo Boże ije zachować. Czasem może nam się wydawać, że kiedy Bóg do nas mówi, to jakby „rzucał grochem ościanę”… Ale jest też Jego obietnica, którą przypomina nam Izajasz: „Słowo, które wychodzi zust moich, nie wraca do mnie bezowocnie, zanim wpierw nie dokona tego, co chciałem, inie spełni pomyślnie swego posłannictwa”.

o. Łukasz Kubiak OP, „Oremus” lipiec 2005, s. 50

Source: czytanie